Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Λεωνίδας Μπαλάφας: «Αν είχα παιδί θα με φόβιζαν πράγματα, τώρα δε με φοβίζει τίποτα…»! από την Τζίνα Δαβιλά ( Η συνέντευξη δόθηκε στον «ΠΑΛΜΟ 99.5».


Μόλις 29 χρόνων, ως ο νικητής του «Fame story 4», ο Λεωνίδας Μπαλάφας κατάφερε να εντυπωσιάσει με την ευαισθησία του και την «φωνή» του στο στίχο και στη μουσική, στην ερμηνεία και στην εμφάνιση του στη σκηνή του Κοο-Κοο – αυτή την περίοδο- όσο λίγοι. Κάνει ένα εξαιρετικό σόου, έχει απίθανη επικοινωνιακότητα και ακυρώνει τις θέσεις των καχύποπτων και ταμπελο-φορέων κάθε τύπου περί καλλιτεχνών των reality shows. Συνεργάσιμος και ζεστός, ήπιαμε μαζί του τον καφέ μας στις 13-2-2010 στη φιλόξενη συχνότητα του «ΠΑΛΜΟΥ 99.5» και στις «Μουσικές Αναδύσεις» ακούγοντας τους προβληματισμούς του και μαθαίνοντας ότι φέτος το καλοκαίρι θα περιοδεύσει με τον Πάνο Μουζουράκη σε όλη την Ελλάδα. Αυτό που περιμένουμε είναι τον άνθρωπο που θα πάρει το «κλειδί» για να ανοίξει την πόρτα της κοινής τους συναυλίας…

Παιδί του Fame story 4: Καλό ή κακό?: « Στην πραγματικότητα, δεν έχω ιδέα। Τα πράγματα εξελίχτηκαν και εξελίσσονται πολύ γρήγορά . Δε μετανιώνω για την επιλογή μου να συμμετάσχω στο παιχνίδι, ανεξάρτητα από το αν ήταν σωστό ή λάθος. Πιστεύω ότι όλα μα όλα, γίνονται για ένα λόγο. Η μια γνωριμία έφερε την άλλη και πάει λέγοντας. Δε στέκομαι στο παρελθόν. Κοιτώ το τώρα. Είναι ο τρόπος μου για να μην μαραζώνω ψυχικά».

Τι τον μαραζώνει ψυχικά : «Το να μένω στα ίδια, με τρελαίνει। Δεν μπορώ να στέκομαι στο παρελθόν. Το να πηγαίνω παρακάτω, αποτελεί βασική εξέλιξη για μένα. Η ρουτίνα με ενοχλεί».

Σχετικά με τη δυναμική των reality shows: «Για να είμαι ειλικρινής, βγαίνοντας από το παιχνίδι αισθάνομαι πρωτοπόρος। Η ζωή μας έχει γίνει ήδη ένα reality . Το ιντερνετικό παιχνίδι έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας. Όλη η προσπάθεια για μένα ήταν ένα πείραμα. Πείραμα ήταν και η ύπαρξη του internet στη ζωή μας. Πιστεύω ότι η σημερινή φάση του διαδικτύου είναι μόνο η αρχή, είμαι σίγουρος ότι ακόμα δεν έχουμε δει πολλά πράγματα. Σίγουρα, μπορούν να χαντακώσουν ένα νέο καλλιτέχνη παιχνίδια σαν το reality. Αλλά αν έχεις κάτι να πεις ,μπορείς και πάλι να κάνεις όμορφα πράγματα. Είναι θέμα σωστών χειρισμών».

Τι τον θυμώνει: « Με θυμώνει το γεγονός, που όταν κάποιος κάνει μια χοντρή μαλακία εις βάρος του πολίτη και των συνανθρώπων του, δεν τιμωρείται ποτέ। Ο ένας καλύπτει τον άλλο. Με αυτήν την τακτική, δε θα γίνει ποτέ ουσιαστική αλλαγή. Τα πράγματα συνεχίζουν χωρίς να αλλάζουν σε τίποτα».

Τι φοβάται?:«Αν είχα παιδί θα με φόβιζαν πράγματα, τώρα δε με φοβίζει τίποτα…»।

Σχόλιο για τον «Πλάτανο», το τραγούδι που έχει γράψει τους στίχους και τη μουσική: « Είμαι παιδί που δεν πρόλαβε να ζήσει σε χωριό, ενώ θα το επιθυμούσε πολύ. Δεν είμαι από τους τυχερούς να έχω ένα σπίτι στο χωρίο. Εδώ και 29 χρόνια ζω στην Αθήνα, στα Πατήσια και παρατηρώ να φυτρώνει η μια πολυκατοικία πίσω από την άλλη. Ο «Πλάτανος» είναι μια αγανάκτηση για ό,τι βλέπω γύρω μου. Έχει πλακώσει ο κόσμος, γίνεται ένα πανικός που κάποια στιγμή θα σκάσει. Αναφέρομαι στο κέντρο που ζω. Δεν μπορώ να γνωρίζω το λόγο που ήρθαν οι άνθρωποι από τα χωριά τους. Τα προγράμματα που υπόσχονται αλλαγή με κάνουν να γελώ. Είναι καλό που γίνονται αναδασώσεις, αλλά είναι παράλογο να καίμε το δάσος και μετά το αναδασώνουμε.. Υπάρχει ένας στίχος που Ζακ Στεφάνου που λέει: '‘κάψτε την πόλη και τα σπίτια και βάλτε ένα δέντρο’’ .

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ένα τρελός ή πολλοί τρελοί που βάζουν φωτιές σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας ταυτόχρονα. Υπάρχουν σχέδια και κάποιος κρύβεται από πίσω. Τα πάντα κινούνται από το χρήμα. Καλό θα ήταν να ξεφύγουμε από τη νοοτροπία να κερδίσουμε πολλά λεφτά. Υπάρχουν και άλλα πράγματα που είναι πολύ πιο ουσιαστικά, όπως η Αγάπη!

Ο κόσμος έχει ανάγκη από αγάπη, και είμαι σίγουρος ότι αν αγαπήσεις θα αγαπηθείς। Όλα ξεκινούν από μας. Εμείς ευθυνόμαστε για τη μοίρα μας. Ακόμα και για τις δυο οικογένειες που 50 χρόνια μας κυβερνούν, εμείς ευθυνόμαστε. Η προσπάθεια θα ξεκινήσει από εμάς. Οφείλουμε ο καθένας μας να γίνει καλύτερος προσπαθώντας να αλλάξει. Είμαστε μιμούμενα όντα, αφού ο ένας μιμείται τον άλλο, επηρεάζεται. Oι παρέες μας είναι καθοριστικές, απλά για να αλλάξουμε χρειάζεται χρόνος. Όταν βλέπουμε κάποιον που έχει μια αύρα θετική και είναι ‘καθαρός’, μας αρέσει να κάνουμε και εμείς πράγματα που είναι καθαρά. Τα πάντα είναι θέμα συναναστροφών».

Όνειρό του: «Το όνειρό μου αρχίζει να πραγματοποιείται। Έχω φτιάξει ήδη ένα δίσκο το «Το ταξίδι για να σε βρω», που κυκλοφόρησε πέρυσι αλλά τώρα ουσιαστικά ακούγεται και είμαι χαρούμενος γιατί είναι έτοιμος και ο νέος μου δίσκος, που θα κυκλοφορήσει μετά το καλοκαίρι…Πρόκειται για 11 δικά μου κομμάτια. Είμαι έτοιμος να κάνω ένα –δύο βήματα παραπάνω».

Συνεργασίες που θέλει να κάνει: «Θέλω να συνεργαστώ με άτομα της δίκης μου γενιάς। Πέρα από τον Πάνο Μουζουράκη που θα κάνουμε κοινές εμφανίσεις το ερχόμενο καλοκαίρι, θέλω να συνεργαστώ και με τον κύριο Κ. που έχει γράψει ένα τραγούδι στο δίσκο που θα κυκλοφορήσει, αλλά δεν μπορώ να πω περισσότερα για τον ίδιο προς το παρόν».

Βρίσκει αντίκρισμα η δουλειά των νέων ανθρώπων στις δισκογραφικές εταιρείες στην Ελλάδα? : «Δεν πιστεύω ότι το μέλλον είναι οι δισκογραφικές εταιρείες। Είναι το διαδίκτυο. Το θέμα είναι πώς θα το διαχειριστείς κάποιος το όλο ζήτημα…».

Στοιχείο του χαρακτήρα του: «Είμαι κτητικός। Προσπαθώ να το δουλέψω, άλλωστε τίποτα και κανείς δε μας ανήκει».

Απεχθάνεται: «Το εγωισμό! Ακριβώς ό,τι έχω»।

Τι θαυμάζει: «Θαυμάζω τη φύση ως δημιουργία και υπόσταση. Στον άνθρωπο, θαυμάζω την ικανότητα κάποιου να ξέρει να περνάει ωραία, να χαμογελάει, είναι αισιοδοξία».
Ο Λεωνίδας Μπαλάφας μας κάνει κου-κου κάθε Σάββατο στο «Κοο-Κοο» στο Γκάζι. Η είσοδος είναι μόνο 12 ευρώ και όπως λέει ο ίδιος «δεν έχει στόχο την κατανάλωση μπουκαλιών, είναι ιδανικός χώρος για τα πορτοφόλια των νέων, έχει παρεΐστικο στυλ, περνά κάποιος πολύ καλά και χορεύει πολύ». Το «Κοο-Κοο» βρίσκεται στην οδό Ιάκχου 17 στο Γκάζι.

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Η κ.Νένα Μεντή στις "Μουσικές Αναδύσεις" του "ΠΑΛΜΟΥ 99.5"

Η κυρία Νένα Μεντή είναι η επόμενη προσκεκλημένη του «ΠΑΛΜΟΥ 99.5» και των «Μουσικών Αναδύσεων». Το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου στις 2:00 μμ. Με την Τζίνα Δαβιλά
Η κ. Μεντή είναι από τις ηθοποιούς για τις οποίες τρέφει κάποιος μεγάλη εκτίμηση, αλλά κυρίως νιώθει από την πρώτη στιγμή οικεία. Άλλωστε, ο τρόπος που έχει διαχειριστεί την καριέρα της και την προσωπική της ζωή αποδεικνύει ότι ο πραγματικός καλλιτέχνης δεν μπορεί παρά να είναι προσγειωμένος.Έχει συμμετάσχει στις ακόλουθες παραγωγές:
Κινηματογράφος

• Ο Ηλίας του 16ου (2008)
• Βαρέα Ανθυγιεινά (2003)
• Οξυγόνο (2003)
• Το κλάμα βγήκε απο τον παράδεισο (2001)
• Ο Θίασος (1975)
Τηλεόραση
• 4 Τέσσερις (2009-2011)
• Επτά Θανάσιμες Πεθερές (2004)
• Δις Μαδιάμ (2006)
• Αν μ'αγαπάς (2006)
• Ποτέ δε ξέρεις (2005)
• Η Νταντά (2003)
• Dream Hotel (2002)
• Πάτρα-Βενετία (2002)
• Κόκκινος Κύκλος (2001)
• Ακροβάτες του κήπου (2001)
• Safe sex TV Stories (1999)
• Με δύο μαμάδες (1999)
• Η ζωή που δεν έζησα (1998)
• Sunset in Venice (1998)
• Το τρίτο στεφάνι (1995)
• Το γελοίον του πράγματος (1994)
• Ανατομία ενός εγκλήματος (1992)
• Το Δις Εξαμαρτείν (1993)
• Hi Rock (1992)
• Οι Τρεις Χάριτες (1989)
• Οι αυθαίρετοι (1989)
• Ο αγαπητός της Δημητρούλας (1988)
• Άλκηστις (1986)
• Ο Ανδροκλής και τα λιοντάρια του (1985)
• Οι παλιοί μας φίλοι (1985)
• Ρόζα (1982)
• Τον καιρό των Ελλήνων (1981)
• Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις (1977)
• Τ'αγρίμια (1973)
Θέατρο
• Το Τρίτο Στεφάνι (2009)
• Ευτυχία Παπαγιανοπούλου (2008)
• Σύζυγος Αλλεργιολόγου (2005)
• Οι δύο ορφανές (2003)
• Έκτο Πάτωμα (1991)

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Ο Σταμάτης Κραουνάκης στον "ΠΑΛΜΟ 99.5 ΚΑΙ 105.6"

O Σταμάτης Κραουνάκης o επόμενος προσκεκλημένος του «ΠΑΛΜΟΥ 99.5» και των «Μουσικών Αναδύσεων» με την Τζίνα Δαβιλά. Το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010 στις 12:00 το μεσημέρι. Ζωντανά : www.palmos-fm.gr

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

"Κάτω από τη ζεστή φωνή" ποίηση και εικαστικά έργα από τον Καθηγητή Νίκο Λυγερό

Κάτω από τη ζεστή φωνή
ποιος ακούει το παιδί
που έκλεισαν σ’ ένα κλουβί
για να μη χτυπήσει
πάνω στην κοινωνία.

Και το αστροπελέκι
δεν φοβίζει πια
ακόμα και τα ίχνη της άμμου
που άφησαν δύο πόδια
πληγωμένα από τη ζωή.

Κι εσύ που νιώθεις
ακόμη και τα κρυφά
όταν θα γράψεις γι’ αυτό
θα κλάψεις ή θα γελάσεις
για να ζήσει και πάλι;

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

"Ένα λάθος παραπάνω" από τον καθηγητή Νίκο Λυγερό

Ένα λάθος παραπάνω
ήταν αυτή η ζωή
όπου δεν υπήρχαν
τα λουλούδια της άνοιξης
για να γίνουν δώρα
στις ψυχές που δεν πρόλαβαν
να πεθάνουν μαζί μας.

Της είχε απαγορεύσει
η βαρβαρότητα της λήθης
να πονέσουν μαζί
με τις αναμνήσεις τους.
Και ποιος ν’ αντέξει
εκείνο το καλοκαίρι
με τους αγνοούμενους,
τους εγκλωβισμένους
και τους πρόσφυγες;

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Νατάσσα Μποφίλιου: "Η επιτυχία είναι ένας χάρακας 20 εκατοστών" συνέντευξη στην Τζίνα Δαβιλά

Η Νατάσσα Μποφίλιου είναι μια νέα, και δροσερή παρουσία στην ελληνική μουσική σκηνή. Ισχυρίζεται ότι η εργατικότητα και ο στόχος είναι εκείνοι που βοηθούν και ισχυροποιούν ένα καλλιτέχνη. Έχει παρουσία εντυπωσιακή, είναι ένα όμορφο αντικειμενικά κορίτσι, διαθέτει φωνάρα και έχει πειραματιστεί με λίγους, αλλά καλούς συνεργάτες, όπως είναι ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, ο Παρασκευάς Καρασούλος. Σταθερή και σίγουρη στις απαντήσεις της, ήρεμη και γαλήνια, μου έδωσε την εντύπωση ενός βούδα που κρατά ένα μικρόφωνο για να λέει τις σκέψεις της ζωγραφίζοντας τον κόσμο μας και τον δικό της. Αν και τραγουδά την προδοσία, εντούτοις ισχυρίζεται ότι δεν έχει προδοθεί ποτέ στη ζωή της. Ας γνωρίσουμε, λοιπόν, ένα απλό κορίτσι…

«Ο στόχος στη ζωή μου είναι να κάνω αυτό που αγαπώ . Για μένα το τραγούδι είναι κατάσταση καθαρά ψυχική και με εκφράζει. Δε στόχευα ποτέ σε υψηλά πράγματα. Κάνω μόνο αυτό που αγαπώ…»

Η θεατρικότητα, με την οποία ερμηνεύει στη σκηνή: «[….] Δεν έχω κάνει θεατρικές σπουδές. Θα ήθελα πάρα πολύ να σπουδάσω θέατρο. Το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον...Άλλωστε το θέατρο και το σινεμά έχουν περάσει μέσα μου και είναι ένας τρόπος να βλέπω τη ζωή γενικότερα, στη ζωή είναι ωραίο να έχουμε να έχουμε λίγο θέατρο και σινεμά».


Δεν έχει εγκαταλείψει τις σπουδές της στο τμήμα πολιτικης ανάλυσης της Νομικής Αθηνών: «Χρωστώ κάποια μαθήματα. Ακόμα προσπαθώ να πάρω πτυχίο, με ενδιαφέρει σε γνωστικό επίπεδο. Αν δεν καταφέρω αν μείνω στο τραγούδι γιατί σε αυτή τη δουλεία είναι δύσκολά και σκληρά τα πράγματα- θα έχω κάτι άλλο να κάνω για να ζήσω».

Νοιώθει ανασφάλεια?: «Η ζωή γενικά είναι σκληρή. Ό,τι θέλεις να κάνεις πρέπει, θα πρέπει και να προβλέπεις. Χρειάζεται να είσαι έτοιμος και να προβλέπεις. Αυτό το έμαθα αργά. Τώρα πια τα καταφέρνω καλύτερα στο να προβλέπω. Χαίρομαι που θυσιάζω πράγματα γιατί έτσι απολαμβάνω το αποτέλεσμα καλύτερα. Μ’ αρέσει που υπάρχει δυσκολία στη ζωή.

Η σχέση της με τους Θέμη Καραμουρατίδη- Γεράσιμο Ευαγγελάτο: «Είναι οι άνθρωποι της ζωής μου। Φιλία για μένα είναι η οικογένειά μου και είναι τρομερά σημαντική . Οι δικοί μου άνθρωποι τους χρειάζομαι πάρα πολύ ήταν δίπλα μου αρωγοί σε καθετί. Έχω πάρα πολύ καλούς φίλους.»

«Προδοσία»: «Δε με έχουν προδώσει, είμαι τυχερή δε μου έχει συμβεί»

Τι σιχαίνεται: «Σιχαίνομαι να προδίδεις τις αξίες σου. Αν και είμαι ελαστική με τους ανθρώπους, αυτό το θεωρώ απαράδεκτο». .

Αξίες που πιστεύει: « Η ειλικρίνεια και η καθαρότητα. Μου αρέσουν πολύ οι τίμιοι με τον εαυτό τους και τους άλλους ανθρώπους. Μ’αρέσουν οι ντόμπρες σχέσεις, με ενοχλεί πολύ το αντίθετο. Στη δουλεία μας, βέβαια, δε συναντάς εύκολα την ντομπροσύνη».

Πώς αντιδρά?: «Γίνομαι έξαλλη, αν συναντήσω ανέντιμους ανθρώπους। Είμαι πολύ σκληρή, δεν ανέχομαι ούτε να συνδιαλέγομαι μαζί τους। Με βοηθά σε αυτό και το ότι έχω πολύ καλό ένστικτο. Για αυτό και στη δουλειά μας δεν έχω ιδιαίτερες φιλίες. είναι λίγοι εκείνοι που συνεργάζομαι.

Τι θαυμάζει: «Θαυμάζω τους ανθρώπους που αγωνίζονται, που έχουν όνειρα και τα παλεύουν , πιάνουν τη ζωή από τα μαλλιά. Δεν ανέχομαι τη μιζέρια, την ηττοπάθεια».

Η Νατάσσα και τα χρήματα: «Μη φαντάζεσαι ότι έχω τρομερά καλές οικονομικές απολαβές. Χτίζω ακόμα πράγματα. Άλλωστε για μένα δεν ταυτίζονται τα χρήματα με την ευτυχία και την επιτυχία. Στόχος μου είναι να ζω αξιοπρεπώς, να έχω τόσα χρήματα όσα χρειάζομαι . Η επιτυχία είναι να μπορώ να κάνω αυτά που θέλω, αν λιμπιστώ κάτι να μπορώ να το έχω. Δεν έχω άλλες προσδοκίες.».


Τι την ενοχλεί: «Είναι τόσα πολλά αυτά που με ενοχλούν, έχω σοβαρές διαφωνίες με όλα αυτά που συμβαίνουν και στην Πολιτική και σε καθετί που μας αφορά. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο απ’ όλα είναι η στάση που έχουμε εμείς απέναντι στα πράγματα. Με ενοχλεί ότι ανεχόμαστε αυτά που δε μας αρέσουν. Πιστεύω ότι όταν παλεύεις να αλλάξεις κάποια πράγματα, τελικά θα τα καταφέρνεις. Πιστεύω πάρα πολύ στη δύναμη του ανθρώπου».

Όνειρο συνεργασίας με καταξιωμένους καλλιτέχνες : «Μου αρέσεις να τους ακούω, είναι οι αναφορές μου. Οι μεγάλοι καλλιτέχνες που έχω μεγαλώσει μαζί τους και τους έχω θαυμάσει πολύ, είναι για μένα μια μαγεία. Θέλω να διατηρήσω τη μαγεία που υπάρχει… Από αυτή την άποψη δεν επιδιώκω να συνεργαστώ μαζί τους γιατί μου αρκεί η μαγική σχέση που ήδη έχω. Αν κάτι βεβαίως ωριμάσεις και προκύψει, θα είναι εξαιρετικό. Προς το παρόν επιθυμώ να κάνω πράγματα με πιο νέους ανθρώπους. Θα ήθελα να συνεργαστώ με το Γιάννη Χαρούλη».

Αναμνήσεις από τα παιδικά της χρόνια: «Έχω περάσει υπέροχα παιδικά χρόνια. Έπαιξα πολύ…Είχα γεμάτη παιδική ζωή. Κάποιοι δάσκαλοι ελάχιστοι ήταν σημαντικοί. Περισσότερο ξεχωρίζω το δάσκαλο του πιάνου μου, έναν νέο άνθρωπό στα 42 χρόνια σήμερα. Πάντα ακούω τις συμβουλές του, είναι σοφός και ιδιαίτερος, ονομάζεται Κώστας Δουσουλάκης, είναι δάσκαλός μου από 5 χρόνων και μεγαλώσαμε παρέα. Πάντα λοιπόν θυμάμαι ό,τι μου έλεγε. Μου ‘έλεγε, λοιπόν: «η επιτυχία στη δουλειά σου είναι ένας χάρακας 20 εκατοστών , τα δύο πρώτα εκατοστά είναι το ταλέντο που θα σε βοηθήσει να ξεχωρίσεις, από τα άλλα παιδάκια, όλο το υπόλοιπο είναι η δουλειά και τα τελευταία δύο εκατοστά είναι αυτό που θα σε κάνει να ξεχωρίσεις. Αν δε δουλέψεις πάντα οι άλλοι θα ναι πιο μπροστά. Αν εσύ δουλέψεις όπως πρέπει, και χρησιμοποιήσεις και τα δύο τελευταία εκατοστά, τότε θα ξεχωρίσεις. Πάντα αισθάνομαι ότι πρέπει να δουλεύω -όχι για να είμαι μην με προλάβουν οι άλλοι- αλλά γιατί, αν δε δουλέψω σωστά, δε θα δω ποτέ μου αυτό που έχω μέσα μου και δε θα μάθω πού μπορώ να φτάσω…»

Νατάσσα Μποφίλιου: Φρέσκια και δυναμική παρουσία, με χαρακτηριστική φωνή, έντονη προσωπικότητα και ποιοτικές επιλογές στις συνεργασίες της.


Σύντομο βιογραφικό: Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1983, όπου και μεγάλωσε, και έχει σπουδάσει πολιτική ανάλυση στη Νομική σχολή των Αθηνών, ενώ έχει πτυχίο πιάνου και θεωρητικών μαθημάτων από το Ελληνικό ωδείο. Ξεκίνησε την πορεία της στο τραγούδι συμμετέχοντας στις εμφανίσεις του Χρόνη Αηδονίδη. Το 2004 πήρε μέρος στη Δεύτερη Ακρόαση της δισκογραφικής εταιρίας "Μικρή Άρκτος", διευθυντής της οποίας είναι ο στιχουργός Παρασκευάς Καρασούλος ("Μικρή πατρίδα", "Δυο μέρες μόνο", "Δεν είσαι εδώ" κ.ά.). Κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις με αποτέλεσμα να συμμετάσχει ερμηνεύοντας δύο τραγούδια στο album "Δεύτερη Ακρόαση της Μικρής Άρκτου.. Ένα χρόνο μετά έκανε το πρώτο της προσωπικό album σε στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου και μουσική Κώστα Τσίρκα με τίτλο "Εκατό μικρές ανάσες" από την εταιρία "Μικρή Άρκτος". Το 2006 συμμετείχε στο album του Σταμάτη Κραουνάκη "Πεθαίνοντας στην Αθήνα". Το 2007 κυκλοφόρησε πάλι από τη Μικρή Άρκτο το CD-single "Εν λευκώ" σε στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου και μουσική Θέμη Καραμουρατίδη, ως πρόλογος του album που έκαναν οι τρεις καλλιτέχνες τον Μαρτίου του 2008, "Μέχρι το τέλος". To 2009 μας έδωσε το άλμπουμ «Τρία Μυστικά»!
Η συνέντευξη δόθηκε στον "ΠΑΛΜΟ 99.5" στις 30 Ιανουαρίου 2010

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ: βραβείο "Έργο ζωής"!!!!


Ο Θανάσης Βέγγος, αυτός ο ξεχωριστός άνθρωπος και καλλιτέχνης, βραβεύθηκε το βράδυ της Τρίτης 3 Φεβρουαρίου 2010 από το κοινό της εκδήλωσης «Οι Άντρες της Χρονιάς 2009» που διοργανώθηκε για 14η συνεχή χρονιά από το περιοδικό Status, στην κατηγορία «Έργο Ζωής» -και ήταν ένα βραβείο που απέσπασε το θερμό χειροκρότημα ακόμα και του τελευταίου θεατή।

"Η σιωπή που κάνει κρότο!" από την Τζίνα Δαβιλά

Μπήκα αργά στο Facebook. Ήταν μόλις 6 άτομα μέσα. Δε χρειάστηκε δεύτερη σκέψη για να αναρωτηθώ και να απαντήσω στο «γιατί τόσο λίγοι…». Είναι τσικνοπέμπτη! Και ως είθισται ο κόσμος βγαίνει για φαγητό… Άρα το αντικατάστατο της συντροφιάς, δεν έχει λόγο ύπαρξης και είναι προτιμότερο σαφώς… όμως, τι γίνεται με εκείνους που ούτε το Face book δεν έχουν ? Μεγαλύτερης ηλικίας άτομα ή και μικρότερης που νοιώθουν τόσο έντονα την απομόνωση του υπολογιστή και δεν την επιλέγουν???
Ευτυχώς που υπάρχει και η τηλεόραση. Πόσοι και πόσοι δεν κάνουν συντροφιά με την τηλεόραση.
Έχω πετάξει δύο από το σπίτι. Το πρώτο διάστημα της απεξάρτησης ήταν 1 ½ χρόνος. Το δεύτερο ήταν 3 μήνες περίπου. Και όμως αναγνωρίζω τη χρησιμότητά της. Όχι τόσο το γεγονός ότι μας ταξιδεύει παντού- πότε θα πήγαινα στη ζούγκλα για περιήγηση ή θα έκανα κατάδυση για να δω το μαγικό κόσμο της θάλασσας?- αυτό είναι αυτονόητο. Εκείνο που αναγνωρίζω πρωτίστως είναι ότι αποτελεί ένα σύντροφο στην έρμη τη μοναξιά! Κάνει παρέα σε πολύ κόσμο, από μοναχικές γιαγιάδες που περιμένουν πώς και πώς για να δουν τη συνέχεια στο απογευματινό τους σήριαλ, μέχρι και την ξεκούραση τις βραδινές ώρες για εργαζόμενους γονείς ή ταλαιπωρημένους φοιτητές। Αποτελεί τον πιο σίγουρο, σταθερό και καμία φορά και ποιοτικό φίλο! Πομπό γνώσεων, ποιότητας, προτάσεων για να σπάσει η μοναξιά και έξυπνου χιούμορ! Και την απόδειξη ότι η σιωπή σε κάθε περίπτωση, κάνει κρότο। Αν γνωρίζαμε να διαβάζουμε η σιωπή θα είμασταν ήδη σοφοί!
Επειδή κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, ας δούμε και εκείνη την καλή της τηλεόρασης। Αν τύχει και διαβάσουν και τούτο το κείμενο κάποιοι από εκείνους που έχουν λόγο στα της tv ίσως και να φιλοτιμηθούν για την ευθύνη που έχουν προς το φιλοθέαμον κοινό… έτσι απλά όπως και εγώ καταθέτω τούτες τις σκέψεις।
Καλές Απόκριες!!!