Ο Σταύρος Θεοδωράκης, οι Ροδίτες και οι Άγαμοι Θύται" της Τζίνας Δαβιλά

«Αξίωμά μου πλέον, για όλα φταίμε όλοι» είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στον «ΠΑΛΜΟ» με την καλή χρονιά του ο αρχι-γράφων του protagon.gr. Σταύρος Θεοδωράκης. Έκτοτε συχνά - πυκνά μου έρχονται στο νου τα λόγια του, τα οποία έθεσαν –ευτυχώς- σε εγρήγορση πολλούς από τους Ροδίους απ’ότι φαίνεται. Οι κάτοικοι της Ρόδου πήραν την κατάσταση στα χέρια τους και δεν περιμένουν τίποτα από τους τοπικούς άρχοντες, δεδομένης της αδιαφορίας τους.

Για να είμαι ειλικρινής, επειδή κατ’επιλογή ανήκω στους ελεύθερους επαγγελματίες, γουστάρω τρελά όταν διαπιστώνεται από τοις πάσι ιδίοις όμμασι, ενέργειες και πρωτοβουλίες που απέχουν από την κρατική ομπρέλα και που αλλάζουν το τοπίο, το όποιο τοπίο, αφήνοντας θετικά έκπληκτους τους πολίτες. Εν προκειμένω, εθελοντές από την τοπική Ομοσπονδία Επαγγελματιοβιοτεχνών Ρόδου πήραν σειρά και μέσα σε τρία απογεύματα, κατάφεραν να καθαρίσουν, να συντηρήσουν και να λειτουργήσουν το σιντριβάνι στις 100 Χουρμαδιές, το οποίο για δέκα ολόκληρα χρόνια, αποτελούσε ΤΗΝ ΝΤΡΟΠΗ του τουριστικού κέντρου της πόλης και γινόταν αντικείμενο χλευασμού από χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο, οι οποίοι μεταξύ άλλων έλεγαν: «Δεν αγαπάτε τον τόπο σας!» .

Ο πρόεδρος των Επαγγελματιοβιοτεχνών Ρόδου Γιάννης Κακλιός, μιλώντας στον «ΠΑΛΜΟ» και αναφερόμενος στις εργασίες αποκατάστασης του σιντριβανιού τόνισε ότι για τις εργασίες δε χρειάστηκαν πάνω από 1200 ευρώ!!! «Ντρεπόμασταν, είπε, να βλέπουμε έτσι μια από τις πιο κεντρικές και τουριστικές πλατείες του νησιού». Αναρωτιέμαι: αν κάποιος τοπικός άρχοντας ή ακόμα πιο σωστά ο Δήμος Ροδίων – που ήταν και αρμοδιότητα και υποχρέωσή του να το αναλάβει ως έργο και δράση- με πόσα χρήματα θα το έφτιαχνε? Οι απαντήσεις δικές αφού όλοι μας σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας έχουμε προβληματιστεί για τα ποσά που ‘κλείνουν’ τις δουλειές τους οι Δήμοι της χώρας.

Το σιντριβάνι στις 100 Χουρμαδιές ήταν δημιούργημα του αείμνηστου δημάρχου Ροδίων Δημήτρη Βενετοκλή. Αν και ζω 10 χρόνια στη Ρόδο και απέναντι από τη συγκεκριμένη πλατεία στεγάζεται και το Νεστορίδιο Μέλαθρο, δεν είχα ποτέ περπατήσει πάνω στην πλατεία, μιας και τα χορτάρια ήταν κάμποσα και φοβάμαι τα φίδια- ο όρος Φιδούσα είναι μια επονομασία της Ρόδου και αν σ’ έχει δαγκώσει και δηλητηριώδες φίδάκι, γίνεσαι και πιο επιφυλακτικός, ( σημ: υπήρξα παθούσα που τελικά δε μ’ έστειλε στον άλλο κόσμο, το δικό μου δηλητήριο προφανώς απεδείχθη ισχυρότερο του φιδακίου).

Ταυτόχρονα παρατηρούνται στο νησί και άλλα έκτροπα που θέτουν σε αμφιβολία για το πού πρέπει τελικά να ενταχθεί ο ροδιακός πληθυσμός: στους καλούς ή στους κακούς? Στους ευαισθητοποιημένους ή τους αναίσθητους? Στους έξυπνους ή στους βλάκες? Πλήθος εθελοντών καθαρίζει από χθες τις παραλίες, ευπρεπίζει το λόφο της Φιλερήμου, οι φίλοι του υδροβιολογικού Ρόδου βάφουν το Ενυδρείο, υπάρχουν άτομα που κάνουν έργο σημαντικό και από την άλλη την ίδια χρονική στιγμή, κάποιοι ρίχνουν φόλες στα αδέσποτα και δεσποζόμενα ζώα και στήνουν καρτέρι σκοτώνοντας τα ελάφια της Ρόδου, βασική πανίδα του νησιού ( άλλη επονομασία του νησιού Η Ελαφούσα)! Πάνω σ’ένα τεντωμένο σκοινί ακροβατούν τα δεδομένα μας, όχι μόνο της Ρόδου, αλλά όλης της Ελλάδας να μην πω της υφηλίου, δύο οι όψεις του νομίσματος που υπάρχει, και να πάρει η ευχή δεν έχω και ρέντα στην τύχη για να τζογάρω…

Και πού θέλω να καταλήξω? Οι «Άγαμοι Θύται» στις φετινές του παραστάσεις είχαν εφεύρει ένα ευφυέστατο χαρακτηρισμό για τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, τον κ Χρυσοχοϊδή: Υπουργός Προ.Πο. προφανώς με διάθεση να δείξουν ότι όλα κινούνται στην τύχη και ότι όλα στηρίζονται στο αγαπημένο σπορ των Ελλήνων, τον τζόγο. Μιας και οι πολιτικοί, τοπικοί άρχοντες κλπ., μάς έχουν ξεχασμένους, ας τζογάρουμε, λοιπόν, όλοι στην ιδιωτική πρωτοβουλία που στηρίζεται στην ψυχή, στον αυτοσεβασμό και στην εργασία. Πρόταση για να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε διαφορετικά.