Με αφορμή την προβολή του ντοκυματερ του Στέλιου Κούλογλου "Η εξομολόγηση ενός οικονομικου δολοφόνου" στο κινηματοθέατρο ΡΟΔΟΝ την Τρίτη 13 Ιουλίου 2010, μια πρωτοβουλία του Αντιπυρηνικού Παρατηρητηρίου Μεσογείου, της Λέσχης Ρόδου Θέασις και του Συλλόγου Προστασίας Περιββάλοντος Ρόδου, ο δημοσιογράφος απάντησε πρόθυμα σε ό,τι ερώτηση του υποβλήθηκε.
Ρόλος των οικονομικών δολοφόνων:
"Οι οικονομικοί δολοφόνοι πηγαίνουν σε διάφορες χώρες με σκοπό να τις υποδουλώσουν και οικονομικά και πολιτικά και θεματικό εργαλείο ήταν το εξωτερικό χρέος δανείζοντας πολλά χρήματα μια χώρα ή οποία εκ των προτέρων δεν μπορούσε να τα αποπληρώσει και ουσιαστικά την έβαζαν στο χέρι. Ο πρωταγωνιστής της ταινίας μου μου έδινε αποσπασματικά υλικό, μέχρι το 2007 του πρότεινα να πάμε μαζί στο Εκουαδόρ που είχαν σκοτώσει και τον Πρόεδρο του επειδή δεν ήθελε να δανειστεί πάρα πολλά. Εκεί ζήτησε συγγνώμη και αποτέλεσε ουσιαστικά και πολιτικό γεγονός αυτή του η πράξη. Τότε, βέβαια, δεν είχα διανοηθεί τι θα συνέβαινε αργότερα στην Ελλάδα .Αποτέλεσε σύμπτωση το γεγονός ότι η ταινία προβλήθηκε ταυρτόχρονα με την ανακοίνωση για την επιτήρησή μας στο ΔΝΤ
Το μήνυμα της ταινίας:
"Το μήνυμα της ταινίας είναι ότι το χρέος και το εθνικό και το δημόσιο και το ατομικό είναι σκλαβιά"
Ποια τα χαρακτηριστικά του οικονομικού δολοφόνου?
"Είναι οικονομολόγοι που δούλευαν για λογαριασμό ιδιωτικών εταιρειών που συνεργάζονται με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Παγκόσμια Τράπεζα και την Αμερικανική Κυβέρνηση. Είναι άνθρωποι καθημερινοί σαν και εμάς. Δεν είχαν χαρακτηριστικά που θα επιβεβαίωναν ότι είναι οικονομικοί δολοφόνοι".
Η Ελλάδα βρίσκεται στο στόχαστρο των οικονομικών δολοφόνων? :
"Ασφαλώς. Η Τράπεζα "Goldman sachs" έπαιξε το ρόλο του οικονομικού δολοφόνου όπως ξέρουμε ήταν σύμβουλος των ελληνικών κυβερνήσεων την τελευταία δεκαετία Σήμερα η συγκεκριμένη τράπεζα συμβουλεύει τους πελάτες τους να στοιχηματίζουν ότι η Ελληνική οικονομία θα χρεοκοπήσει".
Τι τον φοβίζει σήμερα στην Ελλάδα?
"Κυρίως η έλλειψη ελπίδας. Δε με φοβίζουν τα ίδια τα μέτρα, αλλά το ότι τα μέτρα έχουν παρουσιαστεί με τέτοιο τρόπο και έχουν επιβληθεί με τέτοιο τρόπο ώστε δε μου δίνεται η ελπίδα ότι μετά από 4 χρονιά τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο".
Θα τύχει η Ελλάδα της κατάντιας που παρουσιάζεται στην ταινίας του για τον Παναμά και το Εκουαδόρ? :
"Φοβάμαι πως αν οι πολίτες δεν πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους δεν οργανώσουν ένα κίνημα αντίδρασης αποτελεσματικής, μη βίας και τρομοκρατίας, δηλαδή δεν μείνει κάποιος μόνο στο να λέει 'δε μου αρέσει το ένα ή το άλλο' και δε γίνουν προτάσεις, θα οδηγηθούμε στην ίδια κατάσταση. . Πρέπει να υπάρξει δημιουργική αντίδραση και να δεχτούμε ότι υπάρχει πια ανάγκη ορθολογισμού. Για να έρθουν καλύτερες μέρες χωρίς να γίνει η χώρα ρημαδιό. [..] Δεν μπορώ να κάνω προτάσεις για λογαριασμό κάποιων φορέων που δεν ανήκω ή κάποιου κόμματος. Η μαζική κατάθλιψη πάντως δεν οδηγεί κάπου. Προτάσεις δεν προτείνονται και δεν διατυπώνονται και από την κυβέρνηση και αυτό είναι κακό. Δεν είναι αντίδραση να κλείνουμε τα λιμάνια. Όμως, είναι άδικο μια τρίτεκνη μητέρα να συνταξιοδοτείται στα 65"
Ο έλληνας είναι σε θέση να αντιμετωπίσει με σωφροσύνη την κατάσταση?:
" Στην Ελλάδα η λογική λείπει. Είναι όλες οι κινήσεις που γίνονται μα μεγάλη απώλεια της λογικής. Το ότι καταφέραμε να μπούμε στη λογική του ΔΝΤ που ισοδυναμεί με μετατροπή μας σε μια χώρα του τρίτου κόσμου, είναι αποτέλεσμα της έλλειψης λογικής. Αυτό φαίνεται και στην καθημερινότητα μας. Το ότι υπάρχουν τομείς που δεν πληρώνονται αποδεικνύει την έλλειψη λογικής
Είναι επικίνδυνο αυτό που κάνει?
"Δεν αισθάνομαι απειλημένος, κάνω τη δουλειά μου όπως πρέπει να κάνουν όλοι . Δεν είναι κάτι τρομερό και ιδιαίτερο"
Πώς βλέπει τον Ομπάμα?:
"Δεν ικανοποίησε αρχικά τις προσδοκίες μας όλων μας, αλλά είναι ο μόνος που κάτι προσπαθεί να αλλάξει. Γίνονται από μέρους του κινήσεις αλλαγής στο ασφαλιστικό σύστημα των ΗΠΑ, όπου 40 με 50.000.000 άτομα είναι σήμερα ανασφάλιστοι . Προσπαθεί να πάρει κάποια μέτρα για τον τραπεζικό τομέα. Δεν αρέσει αυτό βέβαια στους ευρωπαίους ηγέτες. Η αλήθεια είναι ότι ο Ομπάμα τα βάζει με ισχυρά συμφέροντα. Δε φαντάζομαι, όμως, ότι θα συμβεί ό,τι συνέβη με τον Μάρτιν Λούθηρ Κινγκ ή τον Κέννεντυ στη δεκαετία του 60. Σήμερα υπάρχουν πολύ πιο αποτελεσματικά, ασφαλή και σίγουρα μέσα - για να μη σε κυνηγούν και μετά- για να διώξεις κάποιον από το να τον δολοφονήσεις. Τα ΜΜΕ μπορούν πια να ανεβάσουν ή να κατεβάσουν ένα Πρόεδρο ή να αποτρέψουν ή να κάνουν έναν πόλεμο. Αλλά στην Ελλάδα και στην Ευρώπη πια δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για τίποτα".
Η συνέντευξη δόθηκε στον "ΠΑΛΜΟ 99.5"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
αφήστε το σχόλιό σας