«Η ανάγκη της σιωπής»
Νίκος Λυγερός
- Γιατί μιλάς παράξενα?
- Γιατί είμαι παράξενος.
- Να μη μιλάς έτσι.!
- Πώς να μιλάω?
- Πιο απλά!
- Δηλαδή?
- Όχι απλά. Απλοϊκά εννοώ!
- Μα, υπάρχω!
- Αυτό δεν είναι σίγουρο.
- Για ποιον?
- Για την κοινωνία…
- Δεν έχει σημασία.
- Το ξέρω…
- Τότε?
- Γιατί με σένα όλα τα πράγματα είναι δύσκολα?
- Γιατί πρέπει να σκέφτεσαι…
- Αυτό κάνω.
- Καλό σου κάνει.
- Με σένα, ναι.
- Με τους άλλους τι γίνεται?
- Φοβάμαι να μιλήσω , να μην παρεξηγηθώ.
- Μα γιατί?
- Δεν τους ξέρεις εσύ!
- Είναι τόσο περίεργοι?
- Και χειρότερα ακόμη.
- Τι προτείνεις λοιπόν?
- Αν δεν μπορείς να μη μιλάς καθόλου.
- Η ανάγκη της σιωπής.
- Ας το πούμε έτσι.
- Θα μπορούσαμε να το πούμε κι αλλιώς.
- Η σιωπή της ανάγκης…
- Μιλάς για σένα.
- Όχι, μόνο.
- Για τους φίλους σου.
- Βλέπεις ότι υπάρχουν!
- Το θέμα είναι για πόσο καιρό ακόμα.
- Όλα είναι θέμα χρόνου.
- Ναι, το ξέρω. Αλλά πόσο θα μας δώσουν.
- Δεν τους ανήκει. Εμείς ανήκουμε στο χρόνο.
- Οι άνθρωποι?
- Ναι! Και θα αντισταθούμε στη σιωπή.
Νίκος Λυγερός
- Γιατί μιλάς παράξενα?
- Γιατί είμαι παράξενος.
- Να μη μιλάς έτσι.!
- Πώς να μιλάω?
- Πιο απλά!
- Δηλαδή?
- Όχι απλά. Απλοϊκά εννοώ!
- Μα, υπάρχω!
- Αυτό δεν είναι σίγουρο.
- Για ποιον?
- Για την κοινωνία…
- Δεν έχει σημασία.
- Το ξέρω…
- Τότε?
- Γιατί με σένα όλα τα πράγματα είναι δύσκολα?
- Γιατί πρέπει να σκέφτεσαι…
- Αυτό κάνω.
- Καλό σου κάνει.
- Με σένα, ναι.
- Με τους άλλους τι γίνεται?
- Φοβάμαι να μιλήσω , να μην παρεξηγηθώ.
- Μα γιατί?
- Δεν τους ξέρεις εσύ!
- Είναι τόσο περίεργοι?
- Και χειρότερα ακόμη.
- Τι προτείνεις λοιπόν?
- Αν δεν μπορείς να μη μιλάς καθόλου.
- Η ανάγκη της σιωπής.
- Ας το πούμε έτσι.
- Θα μπορούσαμε να το πούμε κι αλλιώς.
- Η σιωπή της ανάγκης…
- Μιλάς για σένα.
- Όχι, μόνο.
- Για τους φίλους σου.
- Βλέπεις ότι υπάρχουν!
- Το θέμα είναι για πόσο καιρό ακόμα.
- Όλα είναι θέμα χρόνου.
- Ναι, το ξέρω. Αλλά πόσο θα μας δώσουν.
- Δεν τους ανήκει. Εμείς ανήκουμε στο χρόνο.
- Οι άνθρωποι?
- Ναι! Και θα αντισταθούμε στη σιωπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
αφήστε το σχόλιό σας