Πριν από 20 μέρες με νομολογία καταδικάστηκε στη Ρόδο ένας 62χρόνος για τον απαγχονισμό 2 κουταβιών και τη δηλητηρίαση ενός ακόμα σκύλου στην περιοχή Αφάντου με 9 μήνες φυλάκισης χωρίς αναστολή, εξαγοράσιμη ποινή προς 10 ευρώ την ημέρα και 1500 ευρώ πρόστιμο.
Φιλόζωος ο εισαγγελέας του Δικαστικού Μεγάρου Ρόδου Κωνσταντίνος Μπούτσικος λειτούργησε ως καταπέλτης οδηγώντας το ακροατήριο σε ασταματήματα χειροκροτήματα, όχι μόνο από την ικανοποίηση που έλαβαν ακούγοντας την τιμωρία (και φτηνά τη γλίτωσε κατά την προσωπική μου ταπεινή άποψη), αλλά και από το χαρακτηρισμό του 62χρόνου ως ατόμου επικίνδυνου με ψυχολογικά προβλήματα.
Το περιστατικό εξιχνιάστηκε με τον πιο απρόβλεπτο τρόπο. Δύο αγροφύλακες βλέποντας τα κρεμασμένα σκυλιά παρουσιάστηκαν ως κυνηγοί στον 62χρόνο σχιζώ ( ελπίζω να μην πέσει στην αντίληψη του κ Μπαμπινιώτη ο χαρακτηρισμός) ο οποίος ομολόγησε ότι κρέμασε τα σκυλιά για να παραδειγματίσει όλους, όσοι εκγύμναζαν στην περιοχή του – έτσι πίστευε ο μπαστουνόβλαχος σχιζάκιας – τα σκυλιά τους, μιας και είχε χαρακτηριστεί περιοχή εκγύμνασης σκύλων. Τον ‘τσάκωσαν’ και μάλλον ήταν και πολύ τυχερός που εκείνη τη μέρα δεν έκανε περιπολία γνωστή μου που θα τον κρεμούσε ανάποδα!
Εν τούτοις όχι μόνο δεν πτοήθηκαν οι υπόλοιποι σχιζάκες-μ…..ς , αλλά προ διημέρου κάποιος άλλος πυροβόλησε θανάσιμα ένα άλλο αδέσποτο τραυματίζοντας σοβαρά ένα δεύτερο! Και το θρίλερ συνεχίζεται… Συχνότατα πια, εντοπίζονται κουταβάκια σε κάδους απορριμμάτων – τα έχει μυρίσει αρκετές φορές ο Οδυσσέας μου οδηγώντας με εκεί. Και αναρωτιέμαι: αυτοί οι τύποι δεν έχουν εκδηλώσει την κτηνωδία τους ξανά και κάπως διαφορετικά στο παρελθόν? Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζουν ανισόρροπη συμπεριφορά? Μήπως θα καταλήξω πάλι στο χιλιοειπωμένο – με βαρέθηκα πια- η οικογένεια ή ακόμα σωστότερα η μάνα φταίει για ό,τι βγαίνει στην κοινωνία μας? Πότε επιτέλους ο Έλληνας θα καταλάβει ότι κουκουλώνοντας ένα πρόβλημα έχει ευθύνη? Και πότε θα αρχίσει να πληρώνει για την ανευθυνότητά του?
Πριν από 10 χρόνια, ίσως και παραπάνω, κάποιος στην Ελευσίνα σκότωσε τη γυναίκα του επιχειρώντας στη συνέχεια να αυτοκτονήσει. Οι συγκυρίες τα έφεραν να συναντήσω ένα ανιψιό του που κατά την εξωτερική περιγραφή του θείου του, διαπίστωσα ότι ο σωματότυπός του θείου άνηκε σε κείνον του σχιζοθυμικού που το 94% αυτών κάνει τουλάχιστον ένα στυγερό έγκλημα στη ζωή του, σύμφωνα με το πανεπιστημιακό εγχειρίδιο του Ι.Σ. Μαρκαντώνη «Ανθρωπαγωγική». Ο ανιψιός ομολόγησε ότι όντως ο θείος έπρεπε να παίρνει ψυχοφάρμακα που καταστέλλουν το κεντρικό νευρικό σύστημα, τα οποία δεν του έδιναν τα παιδιά του «για να μην βγουν ρεζίλι», όπως είπε. Στο μεταξύ ο θείος τη γλίτωσε και οδηγήθηκε στο Δρομοκαΐτειο όπου κανένα από τα τέκνα του δεν τον επισκέπτονταν. Συνεπώς, δεν έφταιγε ο εγκληματίας, αλλά εκείνοι που βλέποντας το πρόβλημα το άφησαν να εξελιχθεί.
Ο αγαπημένος μου Λουντβιχ Βιτγκενστάιν είχε πει: «Στο βάθος λύνονται τα προβλήματα. Στην επιφάνεια παραμένουν άλυτα»!
Και πού θέλω να καταλήξω: λίγο να μάθουμε να διαβάζουμε τις συμπεριφορές των άλλων, θα προφτάσουμε πολλά προβλήματα. Από την παιδική ηλικία φαίνεται πού πάει το πράγμα. Θα μου πείτε, πώς γίνεται αυτό? Θέλει απλά ψυχραιμία, παρατηρητικότητα, διάθεση να σπαταλήσεις-θυσιάζεις χρόνο για τον άλλο και αγάπη ουσιαστική, αληθινή, ανιδιοτελή.
Τα σέβη μου!
ΥΓ: Σήμερα Κυριακή στο Εργατικό Κέντρο Ρόδου στις 10:30 πμ θα γίνει συζήτηση για τα αδέσποτα από τους ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΖΩΩΝ ΡΟΔΟΥ. για να βρεθεί μια λύση. Και αυτό είναι παρηγοριά!
Φιλόζωος ο εισαγγελέας του Δικαστικού Μεγάρου Ρόδου Κωνσταντίνος Μπούτσικος λειτούργησε ως καταπέλτης οδηγώντας το ακροατήριο σε ασταματήματα χειροκροτήματα, όχι μόνο από την ικανοποίηση που έλαβαν ακούγοντας την τιμωρία (και φτηνά τη γλίτωσε κατά την προσωπική μου ταπεινή άποψη), αλλά και από το χαρακτηρισμό του 62χρόνου ως ατόμου επικίνδυνου με ψυχολογικά προβλήματα.
Το περιστατικό εξιχνιάστηκε με τον πιο απρόβλεπτο τρόπο. Δύο αγροφύλακες βλέποντας τα κρεμασμένα σκυλιά παρουσιάστηκαν ως κυνηγοί στον 62χρόνο σχιζώ ( ελπίζω να μην πέσει στην αντίληψη του κ Μπαμπινιώτη ο χαρακτηρισμός) ο οποίος ομολόγησε ότι κρέμασε τα σκυλιά για να παραδειγματίσει όλους, όσοι εκγύμναζαν στην περιοχή του – έτσι πίστευε ο μπαστουνόβλαχος σχιζάκιας – τα σκυλιά τους, μιας και είχε χαρακτηριστεί περιοχή εκγύμνασης σκύλων. Τον ‘τσάκωσαν’ και μάλλον ήταν και πολύ τυχερός που εκείνη τη μέρα δεν έκανε περιπολία γνωστή μου που θα τον κρεμούσε ανάποδα!
Εν τούτοις όχι μόνο δεν πτοήθηκαν οι υπόλοιποι σχιζάκες-μ…..ς , αλλά προ διημέρου κάποιος άλλος πυροβόλησε θανάσιμα ένα άλλο αδέσποτο τραυματίζοντας σοβαρά ένα δεύτερο! Και το θρίλερ συνεχίζεται… Συχνότατα πια, εντοπίζονται κουταβάκια σε κάδους απορριμμάτων – τα έχει μυρίσει αρκετές φορές ο Οδυσσέας μου οδηγώντας με εκεί. Και αναρωτιέμαι: αυτοί οι τύποι δεν έχουν εκδηλώσει την κτηνωδία τους ξανά και κάπως διαφορετικά στο παρελθόν? Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζουν ανισόρροπη συμπεριφορά? Μήπως θα καταλήξω πάλι στο χιλιοειπωμένο – με βαρέθηκα πια- η οικογένεια ή ακόμα σωστότερα η μάνα φταίει για ό,τι βγαίνει στην κοινωνία μας? Πότε επιτέλους ο Έλληνας θα καταλάβει ότι κουκουλώνοντας ένα πρόβλημα έχει ευθύνη? Και πότε θα αρχίσει να πληρώνει για την ανευθυνότητά του?
Πριν από 10 χρόνια, ίσως και παραπάνω, κάποιος στην Ελευσίνα σκότωσε τη γυναίκα του επιχειρώντας στη συνέχεια να αυτοκτονήσει. Οι συγκυρίες τα έφεραν να συναντήσω ένα ανιψιό του που κατά την εξωτερική περιγραφή του θείου του, διαπίστωσα ότι ο σωματότυπός του θείου άνηκε σε κείνον του σχιζοθυμικού που το 94% αυτών κάνει τουλάχιστον ένα στυγερό έγκλημα στη ζωή του, σύμφωνα με το πανεπιστημιακό εγχειρίδιο του Ι.Σ. Μαρκαντώνη «Ανθρωπαγωγική». Ο ανιψιός ομολόγησε ότι όντως ο θείος έπρεπε να παίρνει ψυχοφάρμακα που καταστέλλουν το κεντρικό νευρικό σύστημα, τα οποία δεν του έδιναν τα παιδιά του «για να μην βγουν ρεζίλι», όπως είπε. Στο μεταξύ ο θείος τη γλίτωσε και οδηγήθηκε στο Δρομοκαΐτειο όπου κανένα από τα τέκνα του δεν τον επισκέπτονταν. Συνεπώς, δεν έφταιγε ο εγκληματίας, αλλά εκείνοι που βλέποντας το πρόβλημα το άφησαν να εξελιχθεί.
Ο αγαπημένος μου Λουντβιχ Βιτγκενστάιν είχε πει: «Στο βάθος λύνονται τα προβλήματα. Στην επιφάνεια παραμένουν άλυτα»!
Και πού θέλω να καταλήξω: λίγο να μάθουμε να διαβάζουμε τις συμπεριφορές των άλλων, θα προφτάσουμε πολλά προβλήματα. Από την παιδική ηλικία φαίνεται πού πάει το πράγμα. Θα μου πείτε, πώς γίνεται αυτό? Θέλει απλά ψυχραιμία, παρατηρητικότητα, διάθεση να σπαταλήσεις-θυσιάζεις χρόνο για τον άλλο και αγάπη ουσιαστική, αληθινή, ανιδιοτελή.
Τα σέβη μου!
ΥΓ: Σήμερα Κυριακή στο Εργατικό Κέντρο Ρόδου στις 10:30 πμ θα γίνει συζήτηση για τα αδέσποτα από τους ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΖΩΩΝ ΡΟΔΟΥ. για να βρεθεί μια λύση. Και αυτό είναι παρηγοριά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
αφήστε το σχόλιό σας