"Το παράκανες, ρε Μάνα!" ποίηση Νίκος Λυγερός

- Το παράκανες, ρε Μάνα!

- Τι έκανα πάλι;

- Πού είναι ο άνθρωπος;

- Δεν ξέρω, ταξιδεύει.

- Πάλι! Και πότε θα έρθει;

- Δεν ξέρω.

- Γιατί δεν ρώτησες τη γυναίκα;

- Ούτε αυτή τα ξέρει όλα!

- Εγώ θέλω τον άνθρωπο.

- Γιατί; Τι έγινε;

- Μ’ αρέσουν τα αστεία του.

- Αλήθεια; Και γιατί;

- Γιατί είναι πάντα σοβαρός.

- Καλά, θα πάρω τηλέφωνο.

- Όχι!

- Δηλαδή;

- Να πάρει αυτός.

- Μα;

- Τσου!

- Καλά. Θα πάρει αυτός!

- Ε, αμάν!

- Χτυπάει το τηλέφωνο…

- Αυτός θα είναι!

- Ναι, αυτός είναι.

- Πες του ότι δεν είμαι εδώ!

- Μα, δεν μπορώ!
- Θέλω να σου αφήσει μήνυμα για μένα.
- Εντάξει. Η Ιωάννα δεν είναι εδώ.

- Να της δώσεις πολλά φιλιά!

- Ναι, θα τα μεταφέρω.

- Τι σου είπε;

- Ότι σου στέλνει πολλά φιλιά.

- Και δεν του είπες ότι είμαι εδώ;

- Μα, μου είπες…

- Το παράκανες, ρε Μάνα!