Η συνέντευξη μεταδόθηκε από τον "ΠΑΛΜΟ 99.5" στις 10 Απριλίου 2010 στο πλαίσιο της εκπομπής "Μουσικής Αναδύσεις".
Με το Γιάννη Αγγελάκα μεγάλωσα. Δηλαδή με τις «Τρύπες» ενηλικιώθηκα. Όχι ηλικιακά, αλλά νοητικά. Εκεί στη δεκαετία του 90. «Το τρένο» αποτελεί ένα καταλυτικό τραγούδι για μένα που μου φτιάχνει όποια ώρα της μέρας και να το ακούσω τη διάθεση, δίνοντας απάντηση σε όλα τα λαμόγια που μας πολιορκούν. Έτσι τουλάχιστον νοιώθω. Τώρα, αν τα λαμόγια δεν το πάρουν είδηση, δε με νοιάζει καθόλου…
Ο Γιάννης δίνει σπάνια συνεντεύξεις. Όταν του ζήτησα να μιλήσουμε στις 21 Μαρτίου- Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης- μου απάντησε: «Βρες άλλον, δεν είμαι εγώ αυτά!». Δε χρειάζεται συστάσεις, έχει χαρακτηριστική φωνή, ιδιαίτερο στίχο και σπάνια ευαισθησία. Ισορροπημένος και ειλικρινής μιλά ξεκάθαρα και αντρίκια δηλώνοντας χαρακτηριστικά: «Και ήρθε ο καιρός της ALLTOGETHERNOW…. , και εκεί όπου κανείς δεν μπορεί να συνεννοηθεί πια ούτε με την ίδια του την σκιά, καμμιά εικοσαριά νοματαίοι παλεύουμε να συντονιστούμε και να φτιάξουμε μουσική που να κουβαλάει ζωντανή μνήμη και να προχωράει κοιτάζοντας μπροστά. Το αν καταφέρνουμε κάτι ή όχι λίγο με νοιάζει, αυτό που με γεμίζει είναι που μπορώ ακόμα να παίρνω φόρα και να κουτουλάω πάνω στα ντουβάρια της νεοελληνικής ανοησίας ακόμα κι αν δεν ανοίξω καμμιά τρύπα είναι ένας αξιοπρεπής τρόπος να τρώω τα μούτρα μου»
Μ’ αρέσει η θέση του, ο λόγος του, η μουσική του, η σκέψη του, η στάση ζωής του, η αυθεντικότητα που τον διακρίνει. Τον θεωρώ γνήσιο εκπρόσωπο της ΡΟΚ μουσικής ή ακόμα καλύτερα της Θεάς Μουσικής, όπως διευκρίνισε ο Ανδρέας Θωμόπουλος για τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Έναν από τον λίγους αυθεντικούς μουσικούς της Ελλάδας, που πειραματίζεται , ψάχνει και διευρύνει τους δικούς του και τους δικούς μας ορίζοντες.
Νοιώθει δικαιωμένος ως μουσικός?: «Δικαιωμένος ένοιωθα από μικρός είτε άρεσε αυτό που έκανα είτε όχι. Συνεπώς, από αυτή την άποψη δεν με αφορά το αίσθημα της δικαίωσης. Νοιώθω ότι περπατάω το δρόμο μου , κάνω μουσική. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω ακριβώς τι κάνω, αλλά δεν έχει για μένα τόση σημασία αν αυτό που κάνω έχει μεγαλύτερη ή μικρότερη ανταπόκριση. Με τις «ΤΡΥΠΕΣ» ζήσαμε πολύ όμορφες στιγμές και προτού γίνουμε γνωστοί, ένοιωθα δικαιωμένος από την ίδια τη ζωή. Έκανα αυτό που ήθελα. Αν πλήρωσα το τίμημα? Όλοι πληρώνουμε για τις επιλογές μας».
Τι έχει κρατήσει από τις «Τρύπες»: «Τα πάντα, οι στιγμές που έχεις ζήσει κάποτε με κάποιους ανθρώπους κατασταλάζουν και αποκρυσταλλώνονται».
Πίστη και Θεός: «Η ερώτηση δεν πρέπει να είναι αν πιστεύουμε στο Θεό, αλλά αν όλο αυτό που ζούμε, το σύμπαν, η φύση, έχει κάποιο νόημα, έχει κάποιο νόημα».
Εκκλησία - Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: «Κοιτώντας προς τα πίσω διαπιστώνει κανείς ότι πάντα η Εκκλησία είχε αυτό το ρόλο, να κόβει το δρόμο του ανθρώπου προς την ανθρωπότητα, την εξέλιξη τον ίδιο το Θεό. Φυσικά ο Ιερώνυμος είναι πολύ πιο συμπαθητικός σε σχέση με το Χριστόδουλο. Δεν έχει την έπαρση, την αλαζονεία, την εμπάθεια που είχε ο προκάτοχός του, τουλάχιστον όπως αυτός φαινόταν σε πρώτο επίπεδο. Δεν κάθισα να ασχοληθώ και πολύ, όμως μαζί του. Σίγουρα, όμως, η προσωπικότητα που αυτή τη στιγμή ηγείται της Εκκλησίας είναι πιο σοβαρή από τον προηγούμενο τραγέλαφο. Δεν είναι λίγο το γεγονός ότι δε βγαίνει και πολύ στην τηλεόραση».
Οι σχέσιες του με τα ΜΜΕ-Δημοσιογράφους: "Καθόλου καλή. Έχω και φίλους δημοσιογράφους.
Ποιο χαρακτηριστικό θεωρεί αφόρητο σε κάποιον: "Δεν κάθομαι να το σκεφτώ και πολύ. Συνήθως φροντίζω με τους ανθρώπους που συναναστρέφομαι να είναι ανοιχτός και να έχω ένα πάρε-δώσε καθαρό μαζί τους. Αν κάποιος δεν έχει τέτοια διάθεση, φεύγω δε έχω πρόβλημα".
Η κρίση της ελληνικής κοινωνίας: «Δεν είναι μόνο οικονομική, είναι πνευματική, ψυχολογική, νοητική.»
Τι τον ενοχλεί περισσότερο: «Πολλά. Ποιος δεν ενοχλείται από καθημερινά πράγματα. Το θέμα δεν είναι να απαριθμήσουμε τα χιλιάδες πράγματα που μας ενοχλούν, αλλά τι διάθεση έχουμε να κάνουμε για αυτό. Καλύτερα είναι να δούμε τι μας δίνει δύναμη. Τι ανανεωτικό υπάρχει σε αυτή τη δύσκολη οικονομική εποχή – οικονομική κρίση υπήρχε πάντα από τότε που θυμάμαι πιτσιρικά τον εαυτό μου. Απλά σήμερα οι άνθρωποι γίνονται λιγότερο άνθρωποι και τα πράγματα γίνονται πιο ξεμπροστιασμένα. Τα τελευταία χρόνια η δύναμη δεν κρατά και κανένα πρόσχημα. Είναι αλαζονική, μπορεί να κλέβει, να σκοτώνει μπροστά μας, να καταστρατηγεί οποιαδήποτε έννοια της Δημοκρατίας. Και υπάρχει και ένα μέρος ανθρωποειδών που τη στηρίζουν».
Παράδοση- Μουσική-Κρήτη-Ήπειρος: «Αγαπάω τη μουσική, που ούτως ή άλλως έχει και την παράδοσή της. Έχει μια δυναμική και μια εξέλιξη που διαρκώς συνεχίζεται και αυτό στην Κρήτη φαίνεται πιο καθαρά. Εμένα αυτό με εξιτάρει, με συγκινεί, μου δίνει ιδέες και δύναμη να το ψάξω. .
Πώς ορίζει την ελληνικότητά του: «Κάθε άνθρωπος έχει μια πατρίδα, είναι τα αγαπημένα του σημεία που πηγαίνει να ησυχάσει, να προσευχηθεί. Αυτές οι μνήμες είναι που φτιάχνουν μια εικόνα πατρίδας στην καρδιά μου. Με αυτή την έννοια κάθε πιτσιρικάς έχει τη δική του πατρίδα, τους τόπους που μεγάλωσε, που πόνεσε, που χάρηκε. Τελικά «η πιο καλή πατρίδα είναι η καρδιά» όπως λέει και ο Μανώλης Ρασούλης».
Toν ενόχλησε το δάχτυλο του γερμανικού Focus? «Όλα αυτά μου φαίνονται πολύ φτηνό θέατρο και παιχνίδι. Δεν ασχολούμαι με την επικαιρότητα με αυτό τον τρόπο. Όχι, το δάχτυλο στο FOCUS δε μ’ενόχλησε. Με ενοχλεί περισσότερο όλο το πλαίσιο που έχει στηθεί αυτό το πράγμα, που μου κάνει για θεατρική παράσταση που το μόνο που θέλει να κάνει, είναι τρομάξει το ακροατήριο, που αποτελείται κυρίως από τα φτωχά στρώματα και από τους πιο αδύναμους ανθρώπους οικονομικά».
Οδεύουμε προς αδιέξοδο?: «Είμαστε σε γενικό αδιέξοδο – πολιτικό, κοινωνικό, εγωκεντρικό! Η μουσική η μόνη ελπίδα για μένα, έχει δύναμη, είναι θρησκεία από μόνη της και μας βοηθάει να ξεπερνάμε τους εαυτούληδες μας και να προχωράμε».
Παύλος Σιδηρόπουλος: Τι να πω για τον Παύλο έχουν ειπωθεί τα πάντα. Στα 18 ακούγοντας το Φλου, μας έβαλε σε εγρήγορση για να σκεφτούμε ότι μπορούμε να κάνουμε Ροκ με ελληνικό. Είναι ο πατέρας μας, ο άνθρωπος που μας αφύπνισε στην εφηβεία».
Μάνος Χατζιδάκις: «Ο Μάνος ήταν από τους μεγαλύτερους ανθρώπους, ολοκληρωμένους που έχουν περάσει από τη σύγχρονη Ελλάδα. Και από μουσικής άποψης, από σκέψη, στάση ζωής. Τον θεωρώ πολύ μεγάλο άνθρωπο και σπουδαίο δάσκαλο. Η ενέργεια του ακόμα μας ταξιδεύει . Είναι ζωντανός».
Γιάννης Αγγελάκας και Ποίησης: «Δεν έχω διαβάσει πολλή ποίηση, υπάρχουν όμως πράγματα που είναι φετίχ. Ο Έλιοτ, ο Μπλέικ και ο Καβάφης αποτελούν για μένα τις πιο μεγάλες στιγμές που έχω ζήσει διαβάζοντας.
Τον χαρακτηρίζουν ποιητή: «Ε, και τι με νοιάζει??? Πάντως δε θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ποιητή. Ας πούμε ότι διαχειρίζομαι μια δημιουργία που έχω μέσα μου».
Τι φοβάται: «Πάντα υπάρχουν πράγματα που μας φοβίζουν έτσι και αλλιώς. Από τον αρχέγονο φόβο του θανάτου μέχρι … Αυτό που με φοβίζει, όμως, περισσότερο είναι να γίνει κάποια στιγμή πόλεμος, το να βλέπω τους ανθρώπους γύρω μου να καταρρέουν, τα φυτά κτλ…πράγμα που το βλέπουμε ήδη. Αν το σκεφτώ αυτό σε μεγαλύτερη ένταση, είναι τρομακτικό. Οι άνθρωποι να χάνουν την ανθρωπιά τους και να φέρονται σαν τρομαγμένα ζώα. Αυτό δε θα’ θελα να το ζήσω, με τρομάζει».
Πώς βλέπει τα νέα παιδιά: «Μια χαρά! Νομίζω ότι είναι η πιο ενδιαφέρουσα γενιά από Μεταπολίτευσης και μετά που υπάρχει. Το έχουν δείξει».
Πώς βλέπει τη Μουσική σήμερα: «Είναι στα καλύτερά της. Όσο δυσκολεύουν τα πράγματα, τόσο τα δημιουργικά μυαλά και οι δημιουργικοί άνθρωποι μπαίνουν σε ένταση και γίνονται ακομπλεξάριστοι, στο τι θα παίξουν. Μέσα από το διαδίκτυο συναντούν διάφορα ρεύματα, από την underground μουσική . Το ‘ίδιο κάνουμε και εμείς άλλωστε, όταν στην παραδοσιακή μουσική βάζουμε ηλεκτρονικούς ήχους. Νομίζω ότι σήμερα γίνονται θεσπέσιες μουσικές».
Σχόλιο για την υπογραφή στις δισκογραφικές δουλειές που κάνει με τους Επισκέπτες «Η ηχογράφηση ολοκληρώθηκε με την υποστήριξη του Ιδρύματος Προστασίας του Παλιού Ανθρώπου (έτος ιδρύσεως 2059)»: «Αυτό είναι χιούμορ. Είναι όλα αυτά που λέμε. Φτάσαμε να νοσταλγούμε τον παλιό άνθρωπο. Εμείς μεγαλώσαμε και στις γειτονιές, παίξαμε και στις αλάνες, έχουμε και εικόνες από μια άλλη Ελλάδα, που εμείς στους νεότερους τη δώσαμε κατεστραμμένη».
Η σάτιρα σήμερα: «Η μόνη εκπομπή που ακούω και μου αρέσει πολύ είναι η «Ελληνοφρένεια» Είναι η μόνη που έχει πολύ καλό επίπεδο. Οι άλλες έχουν πολύ φτηνό επίπεδο, μιλούν άσχημα, οι μουσικές ειδικά στο κρατικό ραδιόφωνο - τα ιδιωτικά είναι καμένα- είναι ένα τίποτα! Εκπέμπουν κακογουστιά, απάθεια και αμορφωσιά».
Σε ποιον/ποιους νεότερους μουσικούς θα παραδώσει σκυτάλη: «Δεν ακούω και πολλά πράγματα με πολύ ενδιαφέρον τελευταία, αλλά σίγουρα κάποιοι θα υπάρχουν. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που να μιλάνε με ειλικρίνεια και φλόγα. Δεν αρχειοθετείται αυτό το πράγμα που λέγεται δημιουργία. Όσο για τη δική μου «σκυτάλη» που λες, δεν νοιώθω ότι παραδίδω κάποια σκυτάλη».
Δίδαγμα ζωής: «Δεν ξέρω, δεν κάθομαι να το σκεφτώ».
Αγαπημένη του Μαντινάδα:
«Βρείτε μου έναν άνθρωπό
να τα’ χει λύσει όλα,
γιατί εγώ δεν τα’ λυσα
μα δε με νοιάζει κιόλα».
Τι πονάει η αλήθεια ή η παραδοχή της: « Είναι πολύ σοβαρά πράγματα αυτά».
Η μεγαλύτερη κοινωνική αδικία: «Της πουτάνας γίνεται σε όλα τα θέματα, από ρατσισμό μέχρι τον τρόπο που αμείβονται οι άνθρωποι δουλεύοντας 8ώρο. Τα πάντα στην αδικία στηρίζονται».
Ευχή: "Να έρθει η ΑΝΟΙΞΗ!!!"
Ο Γιάννης Αγγελάκας είναι πολύ ευχαριστημένος που με την παρέα του έχει δημιουργήσει τη δισκογραφική εταιρεία “All Together Now” η οποία προσγειώθηκε ως αλεξιπτωτιστής προσθέτοντας αυτό που έλειπε: ποιότητα, κέφι, ήθος, μεράκι, αξιοπιστία και μουσική, πέρα από πελατειακές σχέσεις και συμβατότητες που τσακίζουν και υποδουλώνουν. Ο ίδιος αναφέρει μεταξύ άλλων: Η Alltogethernow είναι μία δισκογραφική εταιρία που προσπαθεί να σταθεί απ΄τη μια ανάμεσα από τις μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες-που από παραγωγοί μουσικών έργων κατάντησαν εφημεριδοπώλες πληρώνοντας έτσι την αισχροκέρδεια και την σκουπιδολαγνεία τους- και από την 'επαναστατική" λογική εντύπων σαν το δικό σας από την άλλη που υποστηρίζουν το free downloading. Κάπου ανάμεσα στεκόμαστε λοιπόν εμείς έχοντας υπόψη μας ότι ο κόσμος μπορεί να ζήσει χωρίς εμάς ,εμείς όμως δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τον κόσμο».
Πληροφορίες : www.alltogethernow.gr !!!!
