Το όνομά τους προφορικά παραπέμπει σε μια χιλιοειπωμένη έκφραση του σύγχρονου έλληνα όταν θέλει να αντιδράσει, να δηλώσει την οργή του, να τοποθετηθεί επάνω στα πράγματα που δεν τον εκφράζουν, θέλοντας να απέχει από ό,τι του μαγκώνει την ψυχή. Οι μηνύσεις θα έπεφταν βροχή από τους ‘καθωσπρέπει’ ανθρώπους και οργανισμούς, αν η ευστροφία των μελών των «Αγάμων Θυτών» δεν τους οδηγούσε στα μονοπάτια της αρχαίας ελληνικής γλώσσα που τους έσωσε. Είναι «Άγαμοι» όντες έξω από συμβιβασμούς ( θυμάστε το ‘αβγό’ του Μουρσελά;) και είναι «Θύται» γιατί τη ‘‘λένε’’. Με ‘όπλο’ τους την οξύνοια, ταρακουνούν χωρίς να προσβάλλουν και χωρίς να χτυπούν κάτω από τη ζώνη!
«Για να πεις τα πράγματα με το όνομα τους, έχεις να επιλέξεις ανάμεσα στο δρόμο της ευθείας και του ελιγμού» λέει ένα από τα ιδρυτικά μέλη των «Αγάμων Θυτών» ο Στάθης Παχίδης. «Το ζητούμενο για μας είναι ο ελιγμός, ο οποίος κάποιες φορές, είναι πολύ πιο φαρμακερός από την ευθεία. Στη δική μας περίπτωση έχουμε, όμως, μία μέριμνα: να μη θίξουμε και να μην χτυπήσουμε, όπως λέμε, κάτω από τη ζώνη. Βέβαια, το θέμα είναι πού τοποθετεί κάποιος τη ζώνη, ας μην ξεχνάμε ότι σήμερα υπάρχουν και τα χαμηλοκάβαλα παντελόνια! Το όριο, λοιπόν, στη σάτιρα μπαίνει αναλόγως της αισθητικής και του γούστου του καθενός που το διαχειρίζεται. Αυτό είναι μέσα στις επιδιώξεις των «Αγάμων», δηλαδή θέλουμε να έχουμε κάποια υψηλά καλλιτεχνικά στάνταρτ. Το να μην αγγίξουμε το λαϊκισμό είναι το στοίχημα των 20 χρόνων. Με βασικό μας πνεύμα τον αυτοσχεδιασμό και την οξυδέρκεια, στο κλίμα μπαίνουν και οι νέοι, γιατί δεν γίνεται να μην συγκεράσουμε τις δύο ηλικίες και να μην μοιραστούμε ό,τι έχουμε στα χέρια μας».
Η παρέα, λοιπόν, των παλιών συμμαθητών που πάντοτε εμπλουτίζονται από το νέο αίμα, στις 18/10 συμπλήρωσε τα 20 χρόνια της και έχοντας την εμπειρία και την πείρα του ενηλικιωμένου ανθρώπου ξαναχτυπά με το μότο: «Ή σαρκάζουμε ή βουλιάζουμε». Δεν θέλουν συστάσεις. Αποτελούν ό,τι πιο κορυφαίο διαθέτει η Ελλάδα σε επίπεδο μουσικο-θεατρικής παράστασης. Στην κλασσική παρέα των Ιεροκλή Μιχαηλίδη, Δημήτρη Σταρόβα, Ρούλας Μανισάνου, Στάθη Παχίδη και Χρήστου Μητρέντζη μπαίνουν επιτυχώς και αυτοσαρκαστικώς οι, επίσης, αγαπητοί Ταξιάρχης Χάνος, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Γιώργος Χρυσοστόμου, Χρύσανθος Καγίας, Ελευθερία Κόμη και οι Cabaret Balkan με τις ανατρεπτικές μουσικές.
Οι «Άγαμοι» αποτελούν τη διαφορετική ματιά στο χώρο της τέχνης- αποφεύγω σκοπίμως τον όρο ‘εναλλακτικοί’, γιατί μου θυμίζει ψευτο-κουλτούρα. Είναι γνήσιοι, αυθεντικοί, άνθρωποι της πιάτσας, με ευαισθησία, με διεισδυτικό βλέμμα, με δηκτικό χιούμορ που ταρακουνά, με σεβασμό στην Ιστορία και στις αξίες, με πίστη στην ανθρωπιά, στην προσωπική ευθύνη και στη συλλογικότητα, με θλίψη για την αποξένωση των ανθρώπων και τον κοινωνικό κατακερματισμό, με ευθύνη στο σύνολο και αυτοπειθαρχία. Κάποιες φορές είναι και προφητικοί: δικός τους και ο χαρακτηρισμός του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη ως υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ. Οι «Άγαμοι» έχουν ανακατευτεί με τα προβλήματα της κοινωνίας, των νέων, της εργατιάς, των ηλικιωμένων. Εμβληματική η παρουσία της αθώας συνταξιούχου παρατηρήτριας γιαγιάς Ζαφείρως που σχολάζει από κάτω.
«Έχουμε ευθεία σάτιρα προς τους πολιτικούς» επισημαίνει ο Στάθης. «Οι πολιτικοί ως πρόσωπα στην Ελλάδα είναι το αναγκαίο κακό. Είναι πρόσωπα δικά μας. Είναι ένα είδωλο στον καθρέφτη μας, δεν είναι κάτι διαφορετικό από εμάς. Έχουμε και τους άξιους και τους ανάξιους. Μην ξεχνάμε ότι είμαστε όλοι μέσα στο καζάνι, εμείς ζητήσαμε ρουσφέτι. Αυτό που ενοχλεί ιδιαίτερα από τα μέτρα που έχουν ληφθεί, είναι το γεγονός ότι πρέπει ντε και καλά να πειστούμε πως είμαστε συνένοχοι. Δεν είμαστε συνένοχοι, αλλά δεν είμαστε και αμέτοχοι. Το ζητούμενο είναι να κάνουμε την όποια προσπάθεια και θυσία, αλλά από πίσω να υπάρχει και ένα δίκαιο. Γι αυτό το δίκαιο δεν είναι πεπεισμένος ο κόσμος. Δεν υπάρχει η αίσθηση της δικαιοσύνης στην κοινωνία. Και σε πρώτη φάση, λοιπόν, πρέπει να μετρήσουμε τους εαυτούς μας και να ξαναβρεθεί η αξία της Δικαιοσύνης για να μην εκτραπούν τα πράγματα και οδηγήσουν στην τυφλή βία.».
Οι «Άγαμοι» λειτουργούν με το περίφημο «Αεί παις!»… Δεν παίρνουν και πολύ στα σοβαρά τους εαυτούς τους, για αυτό και αυτολογοκρίνονται. Διαθέτουν τρυφερότητα, καθαρότητα ματιάς, ποιότητα, σεβασμό στο κοινό, ενθαρρύνουν τη συμμετοχή του και στηρίζονται συχνά-πυκνά στο απρόβλεπτο στοιχείο, όπως τα παιδιά.
Τους «Αγάμους» δεν θα πεις ότι τους ερωτεύεσαι. Τους «Αγάμους» τους αγαπάς. Γιατί ό,τι ερωτεύεσαι ξεφουσκώνει, ξεθυμαίνει, χάνεται κάποια στιγμή, μπορεί και να μισηθεί. Ό,τι αγαπάς το φροντίζεις, το προστατεύεις, το σέβεσαι, το εκτιμάς, το αφήνεις να μεγαλώσει και να ωριμάσει, όπως εκείνο επιθυμεί. Και οι «Άγαμοι» έχουν τη δική τους θέση στην καρδιά μας γιατί μας κάνουν να γελάμε, να συγκινούμαστε, να προβληματιζόμαστε, να βλέπουμε τα λάθη μας και να ξαναβρίσκουμε το δρόμο μας. Με χιούμορ, σεβασμό και ευγένεια…
Καλώς ήρθατε κοντά μας και φέτος, φίλοι μας…
*Από τις 29/10 και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στο «Ζυγό», στην Πλάκα- Κυδαθηναίων 22.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
αφήστε το σχόλιό σας