Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Άκουσε, Χρηστάρα μου" της Τζίνας Δαβιλά

http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=191&returnurl=%2fDefault.aspx%3ftabid%3d57


Ξέρω... θα μου πεις... ότι κάτι αντίστοιχο έγραψε ο Γιώργος Θεοτοκάς στο παιδί του. Το θυμάσαι; «παραινέσεις ενός πατέρα του καιρού μας». Δεν ξέρω πόσο σύγχρονη είναι η μανούλα, αλλά εντίμως και με το χέρι στην καρδιά, σου λέω τούτα, επειδή θέλω στην ζωή σου να είσαι καλά, να νοιώθεις ισορροπημένος και να δημιουργείς τις προϋποθέσεις να είσαι χαρούμενος. Στο χέρι μας δεν είναι η τύχη μας; Άκουσε, λοιπόν.
Χρηστάρα μου: λατρεύω το όνομά σου. Χρήστος ο πατέρας μου, Χρήστος και συ. Χρήστος και ο κολλητός μου στην εφηβεία μου. Γύρω από έναν Χρήστο η ζωή μου με κάποιο τρόπο. Είμαι βέβαιη πως στην ζωή σου θα είσαι ό,τι λέει το όνομά σου: χρήσιμος άνθρωπος, γιατί γνωρίζεις το ουσιαστικότερο: να δίνεις και να αγαπάς! Πόσοι νομίζεις είναι έτσι; Λένε πως φτιάχνονται οι άνθρωποι, αλλά πιστεύω ακράδαντα πως κάποιοι γεννιούνται. Να συνεχίσεις, λοιπόν, να αγαπάς και να δίνεις έτσι γενναιόδωρα και απεριόριστα. Να είσαι τρυφερός με την κοπέλα σου και τους φίλους σου, προστατευτικός και δοτικός. Πόσοι και πόσοι στήριξαν την ζωή τους σε ένα δοτικό συναίσθημα και πήραν τσιγγουνιά... εσύ να δίνεις, αγόρι μου, να δίνεις χωρίς να περιμένεις να πάρεις, έστω και αν εκεί που δίνεις, δεν ξέρουν να εκτιμήσουν. Εσύ μην επηρεαστείς... συνέχισε να δίνεις από το περίσσευμα και το υστέρημά σου. Δεν θα χάσεις... Τουλάχιστον μέσα σου.
Να δημιουργείς και να μαθαίνεις πάντα, ό,τι και αν είναι αυτό. Μην φοβάσαι ότι μπορεί να σε κοροϊδέψουν, αν τους πεις ότι ξέρεις να καλουπώνεις, να σκαλίζεις, να μαγειρεύεις ή να σιδερώνεις, όπως έκανες στα οκτώ σου. Θυμάσαι τι σου έλεγε η Έφη, εκείνη η σπουδαία δασκάλα σου στην Τρίτη δημοτικού, όταν της είπες ότι σιδέρωσες μόνος σου την βερμούδα σου; «Είσαι σπουδαίο αγόρι, Χρήστο μου». Έτσι σου είχε πει. Ναι, Χρηστάρα μου, είσαι σπουδαίο αγόρι, αλλά μην ξεχνάς και τούτο: να ζυγίζεις την σκληρότητα, όταν αυτή σε επισκέπτεται. Δεν είναι όλες οι στιγμές μας καλές. Ε, στις κακές σου να είσαι ψύχραιμος, κυρίαρχος της κατάστασης και όχι έρμαιό της. Να είσαι δυνατός στα ζόρια και να ξέρεις ότι έρχονται για να μας δυναμώσουν. Ακόμα και όταν και γω φύγω από αυτόν τον κόσμο- ξέρω ότι μου’χεις αδυναμία- να ξέρεις ότι μόνο ένα θα θέλω: να είσαι μάγκας και ψύχραιμος. Η ψυχραιμία είναι μεγάλη αρετή, μού έλεγε ο παππούς σου και σου λέω και γω. Να διαχειρίζεσαι τις καταστάσεις, όχι να σε διαχειρίζονται Και να ακονίζεις τα σπαθιά σου όσο θέλεις, αλλά να τα βγάζεις, αφού ακούσεις τον άλλο... έτσι μού’λεγε ο παππούς που δε γνώρισες, έτσι σου λέω. Γιατί σου αξίζει να του μοιάσεις. Και στην λεβεντιά και στην ψυχραιμία... α, και στον χορό και στην καλλιτεχνία... άλλη σου πτυχή αυτή σημαντική, μην την παραμερίσεις ποτέ... πριν απο δυο-τρία χρόνια που ζοριζόσουν στα πρώτα όχι μου, μού κοπανούσες την πόρτα του δωματίου σου στα μούτρα και έπαιζες Metallica, θυμάσαι; Πάντα σου έκανε καλό η κιθάρα! Α, και να ονειρεύεαι. Να βάζεις στόχους φωτεινούς και μακρινούς μέχρι τον ήλιο. Και στα όνειρά σου, ποτέ μην βάλεις ταβάνι. Μην περιοριστείς.   
Και κάτι τελευταίο, αλλά πολύ σημαντικό για σένα: μην φοβηθείς να ερωτευτείς μέχρι τρέλλας. Μην φοβηθείς να γίνεις ερωτικός μετανάστης. Αλλοίμονο στον άνδρα που δεν παραδέχεται ότι σέρνεται για μια γυναίκα. Να μην ντραπείς ποτέ για τα συναισθήματά σου. Και να σεβαστείς την γυναίκα, αν θέλεις να σε σεβαστεί. Να την τοποθετήσεις ψηλά στην ζωή σου, αν θέλεις να σε τοποθετήσει και εκείνη. Στην ζωή, παλικάρι μου, το αλισβερίσι είναι, συνήθως, τίμιο: ό,τι δίνεις, παίρνεις. Αν δώσεις λουλούδι, θα θερίσεις ανθόκηπο, έστω και από άλλο πρόσωπο. Και ποτέ, μα ποτέ, μην παίξεις με τα συναισθήματα των ανθρώπων. Να είσαι τίμιος στις σχέσεις σου, όποιες και αν είναι αυτές, επαγγελματικές, ερωτικές, σεξουαλικές, φιλικές. Να κάνεις καθαρό παιχνίδι. Μην επιτρέψεις ποτέ να σκεφτεί κάποιος να σε φτύσει στα μούτρα. Έχουμε πήξει στους καραγκιόζηδες. Εσύ να είσαι άντρας, να τιμάς και τα παντελόνια σου και τον εαυτό σου και τις επιλογές σου. Αυτό ακόμα και κλείνω: έχεις εξαιρετική οδηγική αντίληψη. Σε παρακαλώ, όμως, να μην τρέχεις. Με όποιο όχημα, κι αν επιλέξεις να χρησιμοποιήσεις στην ζωή σου. Πάντα κάποιοι θα σε αγαπούν και θα σε περιμένουν να επιστρέψεις. Και εσένα και άλλους. 
Υγ: μην με ρωτήσεις «τι έγινε ρε μάνα;». Πάντα έρχεται η στιγμή που νοιώθουμε ότι ο γιός μας γίνεται αντράκι. Και σήμερα, δεν το πήρες είδηση, αλλά δάκρυσα όταν μου είπες: «Είδα για λίγο την Κατερίνα, καλό το κοριτσάκι μου». Τι να σου πω, βρε κοπρίτη... ένοιωσα τόσο ‘γεμάτη’’ σαν να ήμουν στην θέση σου. Να την φροντίζεις, όπως σε φροντίζει.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

αφήστε το σχόλιό σας